نوشتن

"...تنها راه نوشتن حقیقت تصور هیچ وقت خوانده نشدن نوشته هایت است. نه توسط کسی، نه حتی، مدتی بعد توسط خودت. در غير این صورت بهانه تراشی را شروع می کنی..."
(مارگارت اتوود - آدمکش کور)

- واقعاً چرا باید نوشتن حقیقت انقدر خوفناک يا شرم آور باشه؟