Benjamin: I was thinking how nothing lasts, and what a shame that is.
شايد هم غم انگيزترين لحظات فيلم ماجرای حيرت انگيز بنجامين باتن وقتی بود که بنجامين و ديزی در عين شادی و لذت و آرامش کم کم متوجه می شدن که اين وضعيت دوام زيادی نخواهد داشت. موسيقی اين قسمت از فيلم بدجوری متأثرم کرد. واقعاً زيبا و ساده و کامل ساخته شده.
اينجا بشنويد.
۷ نظر:
I agree, nothing lasts
nothing lasts ..and it doesnt matter...what counts here is to enjoy every and each second of it...!even i think it should be cut when it reach the highest pont of of it...but no one can!
Actually it does, some things (very important ones) could be enjoyed and appreciated only if they would last. But nothing does
یادمه یه بابایی قبل سقط شدن رو دیوارخونش تو پمپی که زیر خاکستر آتشفشان مدفون شده بود هم یه همچو جمله ای نوشته شده بود...
لازم به ذکره که آدرس من رو در وبلاگت به روز رسانی نما!!
لازم به ذکره که آدرس من رو در وبلاگت به روز رسانی نما!!
دویدن و چهره های خون آلود در پشت سر... دویدن روی خیابانهای مذاب... و جا ماندن چیزی پشت دودها... چراغهای قرمز دهان می گشایند به بلعیدن و نورهای مدور به اندوهی سبک مویه می کنند...ء
نوشته هایت را دوست داشتم.
ارسال یک نظر