پ.ن.1. اجرای نسخه ی اصلی پرلود – فوگ بر روی ارگ. به هوشمندی کارگردان در نشان دادن صحنه هايي از ستون های بلند کليسا و تمثال مسيح در آغاز رويايي فوگ دقت کنيد!
پ.ن.2. اجرای فوق العاده ی وايزنبرگ از نسخه ی فرانس ليست
پ.ن.3. اجرای نابغه ی جوان Lise de la Salle برای دوستانی که به ديدن برای شنيدن نياز دارند! بسيار پر تنش و جوانانه در مقابل اجرای پخته ی وايزنبرگ. هر کدام زيبايي های خود را دارند.
5. با اين حال؛ حتی يک گوش ناآشنا به ارگ هم می تواند از ميان آن همه صدا عظمت و زيبايي قطعه را احساس کند.
4. بازنويسی برای پيانو (يا درواقع پيانو-فورته!) ناگهان بعد تازه ی نوانس را به آن اضافه می کند و اين پرلود-فوگ majestic و کليسايي را به شدت دراماتيزه و رومانتيزه می کند. مانند مشتق يک تابع يا شستن يک فرش ابريشم يا تميز کردن يک تابلو. زيبايي های نسخه ی ارگ بعد از شنيدن نسخه ی پيانو بيشتر و بيشتر خود را نشان می دهند.
3. در طی ده ها باری که در حين نوشتن اين پست به نسخه های گوناگون اين قطعه گوش دادم متوجه شدم که هر چه با دقت بيشتری گوش بدهم تمايل بيشتری برای گوش دادن دوباره و دوباره پيدا می کنم. گويي بيشتر از آن سرمست می شوم و در ميان صداهايش فرو می روم.
2. پرلود – فوگ در لا مينور (BWV543) را باخ در اوائل قرن 18م ميلادی برای ارگ نوشت، ليست در اواسط قرن نوزدهم برای پيانو بازنويسی کرد و وايزنبرگ در قرن بيستم نواخت. از کدام يک بيشتر ممنون باشيم؟!
1. تنوع بيش از اندازه ی کارهای باخ و شايد به نوعی موسيقی کلاسيک به بسياری جرأت اين را داده است که بازنويسی آن ها دست بزنند. بازنويسی هايي که تمام روح قطعات را نابود می کنند؛ مگر آن ها که استادان نوشته اند از روی استادان و استادان نواخته اند. پيش تر درباره ی پرلود باخ-سيلوتی با اجرای گيللس نوشتم.
۱ نظر:
ظاهرا زيادي جرات بازنويسي داده... برادر غيورمون عصار هم باخ رو انگولكي نمودند ;)
ارسال یک نظر