تازگي به لطف دوستان اهل هنر با فرايند انيميشن کوتاه آشنا شدم، شکلي بسيار خلاق از هنر که بسيار زيبا از المان هاي مشترک و هارمونيک نقاشي و موسيقي مثل فرم و حرکت و ...استفاده مي کنه و بعدهاي تازه هم بهش مي ده . رايان لارکين فقيد، يکي نوابغ انيميشن کوتاه چند تا کار بسيار زيبا و بسيار خلاق داره که به قول استادان اين فن همين ها براي هميشه جاش رو توي تاريخ انيميشن حفظ مي کنه.
کاري که نامزد اسکار شد و در نتيجه لارکين رو بسيار مشهور کرد : Walking (1969)
يکي از کارهاي بسيار خلاق لارکين: Street Music (1972)
و در نهايت انيمشيني که کريس لاندرث درباره لارکين و زندگي او ساخت و با اون برنده ي اسکار شد: Ryan (2004)
رايان لارکين پس از شهرت فراوان در جواني به قولي در دام انواع اعتياد گرفتار شد و سال هاي آخر زندگيش رو به خواست خودش به گدايي در خيابان هاي مونترال گذروند. براي ساکنان مونترال شايد خيابان سن لوران در بعضي از صحنه هاي انيميشن Ryan و همچنين مستندAlter Egos که درباره ي ساختن انيميشن Ryan و مصاحبه با خود لارکين هست، قابل تشخيص باشه. در نظرم، زندگي اين مرد با زندگي سيد بارت بي شباهت نيست.