افسانه ها از زماني صحبت مي کردند که روشنايي بود. مي گفتند که گوي آتشيني آسمان را روشن مي کرد و با خود گرما مي آورد. همه جا چنان روشن مي شد که براي مدتهايي طولاني نيازي به هيچ روشنايي و آتشي نبود. آنچنان نوراني بود که نمي شد به آن مستقيم نگاه کرد. از زمين بيرون مي آمد و طول آسمان را طي مي کرد و در طرف ديگر زمين فرو مي رفت. مادربزرگش مي گفت که مادربزرگ او از قول مادربزرگش نقل مي کرده که باري گوي آتشين مدت ها در آسمان ماند. گويي ديگر خيال پايين رفتن نداشت. ولي بالاخره پس از مدتي طولاني پايين رفت و از آن پس ديگر برنگشت. شين هيچگاه اين گوي را نديده بود .نه فقط او که هيچ کس در دهکده ي او يا دهکده هاي مجاور چنين گويي را نديده بود. برايش وجود چنين چيزي باور ناپذير بود. ولي همه ي ترانه هاي دهکده سخن از آن داشت. اہ دايره ي پرنوری که همه جا را روشن مي کرد.
با سوپ قارچش بازی می کرد. اشتها نداشت. به دشت خالی و بی انتها و بالای آن نقطه های سفید گردان در آسمان خیره شده بود و با خود می انديشيد که شايد اگر باری تا انتهای دشت برود...
***
غين از خواب بيدار شد و به اطرافش نگاهی کرد. همه خوابيده بودند. آرام وسائلش را جمع کرد و از کلبه ی سفالی خارج شد. نيمکره ی سرخ مانند هميشه بی تفاوت به همه چيز در افق ايستاده بود. بی تفاوت به تمام دعاهايشان، تمام هدايايشان، تمام قربانی هايشان – چگونه می توانست چشمان اشکبار آنها را از خاطر پاک کند؟ - نمی دانست چرا همه آنقدر از نزديک شدن به گوی سرخ هراس داشتند. با وجود هيبت و رنگ خونمانندش بی خطر می نمود. با محاسباتی که پنهانی از روی سايه ی درخت خشک مقدس کرده بود، فکر می کرد که در عرض يک هفته بتواند آنقدر به نيمکره ی سرخ نزديک شود که با آن صحبت کند. اگر موفق نمی شد، همان بهتر بود که باز نگردد. همان گونه که بسياری ديگر باز نگشته بودند...
***
- پس چرا موقع خواب ترجيح میديم که توی تاريکی باشيم؟ اين با عقل جور در نمیآد!
- من که مشکلی با خوابيدن توی روشنايي ندارم...
- فقط من و تو رو نمیگم. خيلی ها رو میشناسم. حتی حيوونا موقع استراحت توی سايهای چيزی قايم میشن. حلقه های روی تنه های درخت های قدیمی هم که اصلاً هيچ...
- من اصلاً نمیتونم زمانی رو تصور کنم که "خوران" بالای سرمون نباشه. سرما و تاريکی...
- نمیتونی يا نمیخوای؟ آيا واقعاً میتونی بپذيری که اين دايره ی داغ و نورانی از ابديت تا ابديت به همين شکل و شمايل بی حرکت توی آسمون بوده باشه و بمونه؟
- مراقب اين حرف زدنات باش. بوی کفر ازشون میآد. کتاب مقدس میگه و همه هم میدونن که تا بوده "خوران" بالای سر ما بوده و همه چيزمون رو هم از اون داريم. بايد به جای فرار از نور و گرماش شکرگزارش باشيم. پرسش کردن راجع به اين مسئله فقط برات دردسر میکنه. بهتره ساکت بمونی.
- پس تو هم همچين حس داری. پرسشی هست ولی از پاسخش میترسی.
- گفتم که...مراقب افکارت باش. دوست ندارم تو رو هم مثل دال از دست بدم. اصلاً چتونه شماها؟ چرا آروم و قرار ندارين؟ چرا نمیتونين يه جا ساکت و آروم لذت زندگيتون رو ببرين و انقدر همه چی رو زير سوال نبرين؟
- فقط ازت میخوام که روی حرفهام فکر کنی.
(مونترال - ژانویه 2010)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر